Pierwsze kroki, czyli spójrzmy wstecz cz.1

Witajcie :)
Tak oto piszę kolejny post przy piosence "Lift Me" Madrugady, którą ubóstwiam. Tak, jak w tytule, dzisiaj pokażę Wam moje pierwsze chwiejne kroki w sztuce rzeźby.
Moje zainteresowanie oraz chęć spróbowania rzeźby urodziło się podczas oglądania prac innych użytkowników na forum schleich.czo.pl jakieś dwa lata temu. Właśnie wtedy zaczęłam śledzić ich poczynania i zaczynać chcieć, tak, jak oni, rzeźbić.
Tak więc, nie poprzestając na patrzeniu, jak zahipnotyzowana na progresy ich zdolności, zdecydowałam, że sama również zacznę. Kupiłam glinkę, wzięłam od ojca druty i zaczęłam.

 Moja pierwsza rzeźba nie była zbyt udana. No niestety, takie uroki pierwszych rzeźb. Rzeźba nie miała mięśni  ogólnie była nieco przerażająca. A malowanie... naprawdę nie wiem skąd wzięłam taki pomysł. Glinka, z której lepiłam tego "konia" była takiej samej jakości, jak sama figurka *nie ratuj się tak, twoja figurka jest dwa razy gorszej jakości*. Łamała się pod delikatniejszym naciskiem i nie chciała się jej trzymać farba, co widać na zdjęciach.

Niedługo potem, z tej samej glinki,wykonałam kolejnego konia.

Na pewno jest lepszy, niż pierwszy konik, ale nadal mi nie pasował *nic dziwnego...*. Na ostatnim zdjęciu widać wytrzymałość glinki. Zaczęła pękać pod własnym ciężarem, a uwierzcie, koniuch jest serio leciutki.

Następnie zaopatrzyłam się w nieco lepszą glinkę.

Miała to być źrebna klacz huculska... no cóż, wyszło, jak wyszło. *Ty chyba żartujesz, to jest masakra* Na pewno nogi są jakieś takie.. łukowate :/ A malowanie... no cóż, na zdjęciach widać wszystkie "skazy"

Post już zrobił się nieco długi, a więc tutaj skończę. Kolejnej części oczekujcie niedługo, oczywiście jeśli chcecie :D
Jeśli Ci się spodobało, to napisz komentarz :) w przypadku tego posta to raczej tylko z uwagami... hehe, he. Ewentualnie możecie napisać gratulacje, że nie zabrali mnie do psychiatryka z powodu malowania pierwszej figurki ;D

Ja się z Wami żegnam, pozdrawiam i do następnego posta!